Wojciech Banbula’nın Mark Lebedew’le yaptığı söyleşiyi sizlerle paylaşıyoruz:
İlk sorum şu, ilk kez 2007-2008’de Plus Liga’daydınız yeni geldiğinizde neleri değişmiş buldunuz ?
İlk şey, artık daha fazla takım olması. İlk çalıştığımda Plus Liga’da sadece 10 takım vardı. Bunlardan sekizi play off larda yer alıyordu ve çok fazlaydı. Ama 14 takım içinden 6 play off takımı olması da yeterli değil.
Ama başka bir değişim de profesyonellik seviyesinde. Bunun düzeldiğini düşünüyorum.
12 yıl önce Polonya’ya ilk geldiğimde sadece iki yabancı antrenör vardı. Bu şu anda Polonya voleybolunda bir sorun noktası ve şimdi elbette bu yüzde biraz yukarıya veya aşağıya doğru olarak değişti. Belki de Polonyalı antrenörlerin sayısı aynıdır. Ama oran farklılaştı.
Sanırım 2000 ila 2007’de en iyi Polonyalı oyuncuların neredeyse tamamı Polonya liginde oynuyordu. Ve belki bu da biraz değişti.
Oyuncularına çok fazla özgürlük veren bir koçsun. Sezon başında onlara bu yöndeki felsefenizin ne olduğunu açıklar mısınız? Ve bu konuda onlardan ne beklersiniz ?
A : Her şeyi tam olarak açıklama eğiliminde değilim. Bu yüzden beyaz tahta ile oturan bir koç değilim. Bu yüzden çalışmaktan ya da açıklamaktan hoşlandığım yol göstermektir.
Yani her gün nasıl antrenman yaptığımızla ilgili, pratikte nasıl çalışıyoruz ki bazen anlaması biraz zaman alıyor.
Bazen talimatlar arıyorlar, şu anda ne yapmam gerekiyor gibi.
bana ne yapacağımı söylemene ihtiyacım var diyorlar. Bu yüzden başlangıçta bazı oyuncular için bu şekil zor olabilir.
Ama çoğunlukla bunu yapmaya çalışıyorum, bunu yaparak çok fazla şey anlatmaktan hoşlanmıyorum.
Voleybolu daha profesyonel hale getirmek için bir sonraki adımın ne olduğunu düşünüyorsunuz. Koç, kulüp, lig ve ayrıca oyuncu tarafında neler değişmeli
Bu bağlamda voleybolda eksik olduğunu düşündüğüm en büyük şey beklentim.
Bu yüzden, voleybolcuların ve voleybolun etrafındaki insanların, başlangıçta beklentilerinin düşük olduğu düşüncesindeyim.
Onlar yapabilecekleri mümkün olan şeylerin her zaman kısıtlandığını hissederler.
Paramız yok, sponsorumuz yok bunları düzeltmeye çalışmak yerine buna sahip değiliz derler. Nereye ulaşmak istiyorum, gerekli parayı nasıl bulurum, sponsorları nasıl bulurum, nasıl çalışmalıyım hiç üzerinde durulmayan konulardır. Ama bazıları için bu gibi şeyler yapmak istediğiniz şeyin beklentileriyle başlar.
Sizce atletik hazırlık voleybolda ne kadar önemli ve bunda dolayı devletsel bir operasyonun bir fark yaratabileceğine inanıyor musunuz?
Voleybol takımını hazırlamada atletik hazırlığın gerçekten önemli bir parça olduğunu düşünüyorum. En önemli kısım ise özellikle benim eğitimimde oyuncunun kendine bakması. Ama aynı zamanda voleybol oynayabilmek için oyuncunun fiziksel durumunu iyileştirmek de önemli.
Yani ilk öncelik her zaman voleybol oynamak olmalı daha sonra atletik performansın inşa edildiği atletik antrenman gelir.
Bu nedenle, koç ve fiziksel koçun iki farklı şekilde çalışması gerçekten yaygındır.
Fiziksel antrenörler, bunun kendi programları olduğunu söylerler ve ben programımı yapıyorum baş antrenör de bunun benim programım olduğunu söylüyor düşüncesindeler.
Ama bu, koordine edilmesi ve birlikte çalışması gereken iki kısımdır.
Bu şekilde oyuncular antrenman yapabilir ve oynayabilirler bu yüzden de sakatlanmazlar özellikle soyunma odasında meydana gelen yaralanmalar en kolay yaralanma türüdür.
Çünkü bunlar kesinlikle önlenebilir.
Genç oyuncuların atletik seviyeden memnun musunuz? Ligi yeni kapatan genç oyuncular hakkında ne düşünüyorsunuz, iyi hazırlanmışlar mı?
Çalıştığım Polonyalı genç oyuncuların hepsinin iyi bir seviyeye sahip olduğunu hissediyorum.
Ligdeki tüm takımlardaki oyuncuların fiziksel olarak güçlü olduğundan emin olmak biraz zor. Bir kısmı sıçrayabilirler ama smaç vuramazlar. İçinde bulundukları Seviye için fiziksel olarak hazırlardır.
Sezon boyunca meydana gelen sakatlıkların sayısı hakkında bilgi olmadan düşünüyorum. Ve sık sık bu sakatlıklardan kaçınmanın bir yolu olup olmadığını merak ediyorum.
Her zaman neredeyse tüm sakatlıkların önlenebilir olduğunu hissediyorum, yalnızca pratikte bazı hatalar var.
Ağırlık antrenmanında fiziksel antrenör ve baş antrenör arasındaki koordinasyon eksikliğinde bazı hatalar var.
Bu yüzden ne zaman önlenebilir olduğunu düşündüğüm bazı sakatlıklar görsem, o zaman neler olup bittiğini merak ediyorum ?
Atletik hazırlık için favori bir sisteminiz var mı veya bunun bir kısmın özellikle önemli olduğunu düşünüyor musunuz ya da önemsemediğiniz.
Bence kesinlikle hayati olan en önemli kısım, hazırlıklara sezon başlangıcında başlamanız ve sezon boyunca buna devam etmek önemli bir sakatlık önleme çalışmasıdır.
Aynı zamanda atletik bir antrenör olduğu için birçok mevsimde takımınızın artritik hazırlanmasından siz sorumlusunuz. Peki bu önleme işini nasıl anlıyorsunuz.
Benim için bir sporcu için en iyi önleme sistemi güce odaklanmaktır. Şayet güçlüysen, az ya da çok güvendesin demektir. Az ya da çok olmak güçlü olmak istemiyorum, kesinlikle güvenli olmak istiyorum. Bu önleme çalışmasının eklemleri koruyan özel bir çalışma olmasının önemli olduğunu düşünüyorum.
Yani diz eklemi etrafındaki çalışmalardan bahsediyorum kasların koordinasyonundan VMO’nun çalışmasından bahsediyorum kalçaların zıplama ve inişe yönelik çalışmasından omuz çevresindeki kasların koordinasyonundan sırtı koruyan çekirdeğin gücünden bahsediyorum.
Bunlar temel egzersizler ve bu benim fiziksel bir koç olarak kişisel çalışmamdan kaynaklanmıyor.
Çalıştığım için bazı temel anlayışlara sahibim. Ama çalıştığım seviye bir çeşit minimum seviyeydi.
Ama yıllar boyunca, özellikle Berlin’de çalıştığım yıllar boyunca, bir rehabilitasyon merkeziyle çok yakın çalışan bir doktorla tam zamanlı fizyoterapimiz vardı ve biz bu tür bir felsefe geliştirdik.
Sanırım sakatlığı önlemeye çalışmak için fiziksel olarak gerekli bir güce sahip olmanız gerekiyor.
Ama oynamıyorsan ne kadar güçlü olduğunun bir önemi yoktur.
Antrenör kariyerinizde birçok atletik antrenörle çalıştınız ve her atletik antrenörün farklı bir bakış açısı vardır. Farklı stiller ve farklı bir bakış açısı. Bu farklı stil ve farklı bakış açılarının neye odaklanmaları gerektiğine dair ne düşünüyorsunuz. Yapmanız gereken favori bir sisteminiz var mı antrenman esnasında antrenörle konuşmak gibi.
Bazen onu dinliyorum üç günüm var, programlamanın gerçekten önemli olan bir kısmı program değil, hafta içi çalışmanın zamanlaması.
Bence muhtemelen buna katılmayacaksınız diye düşünüyorum. Ama sezonda yaptığın işin ne olduğundan çok yaptığın işin zamanlamasının önemi var. Bu nedenle, seçtiğiniz egzersizlerin bu şekilde belirleyici olduğunu düşünmüyorum.
Tek bacakla ısınma, arka bölgelerin ısınması veya ön bölgelerin ısınması genel olarak gerçekten büyük bir fark yaratıyor. Bir hafta boyunca ağırlık çalışması ile birlikte yaptığınız zaman bence gerçekten büyük bir fark yaratıyor.
Önünüzde uzun bir hafta varsa, ilk bölümdeki işin genel yoğunluğunu, ikinci bölümdeki genel yoğunluğu organize edersiniz. Oyuncular için bazı bireysel esnekliğe sahip olma kapasiteniz üzerinde çalışırsınız.
Bazı oyuncular ağırlık antrenmanından farklı bir rejenerasyona sahiptir ve bunu birkaç yıl içinde programa dahil edebilirsiniz.
Örneğin, pek gönüllü olunmayan antrenmanlar oluyor ama burada hangi gün olduğunu seçmek önemli.
Ağırlık çalışması yapmamız lazım tamam biz Perşembe veya Cuma ağırlık çalışması yapacağız ve takımınız için en iyi günü seçebilirsiniz Bu harika, bu doğru bir şey.
Dediğiniz gibi birçok oyuncu farklı bir şekilde çalışmalıdır. Bazı oyuncular bunu maç yaklaştıkça yapmayı sever. Marty Craig ile konuştuğumda son gün sabah tam bir ağırlık seansı yaptığınızı söyledi. Bunu üç gün önce veya üç gün sonra yaptığında kendilerini iyi hissedebilecek oyuncular var.
Her oyuncunun, biraz farklı bir yenilenme süreci vardır. O kadar farklı ki kas türlerinin kütlesine, nörolojik sisteme ve oyuncunun seviyesine bağlıdır. Bu nitelikleri daha yüksek olan oyuncular daha hızlı iyileşirler.
Çünkü alışma dönemindeki oyuncuların oynamak için daha az stresleri vardır. Her zaman maksimuma ulaşmaları daha uzun sürer.
Çünkü stresin güçlü bir psikolojik bileşeni vardır. Ve toparlanma ayrıca herhangi bir voleybol kondisyonunda olması gerektiğini düşünmediğim bir şey.
Avustralya’nın hazırlık süreci ve gördükleriniz arasında bazı farklılıklar var mı?
Artık gerçek bir Avustralyalı olarak konuşamam. çünkü şimdi Avrupa’da çalışıyorum, 15 yıldan fazla Avustralya’da yaşadım.
Çok güçlü bir güç kültürümüz ve ve fiziksel kültürümüz yok. Bu belki ABD modeliyle uyumlu bir şey.
Ama Avustralya’da profesyonel voleybol yok. Bu yüzden voleybol için seçmelere katılan antrenörleri güçlendiren fiziksel kültürümüz yok.
Bu yüzden bu konuda konuşamam.
Spor koçunuzun voleybol geçmişi olması sizin için önemli mi ya da iyi olup futbol, basketbol veya yüzmeden gelmesi ?
Bilmiyorum bence iyiysen iyisindir ve eğer iyiysen, bazı önemli faktörleri öğreneceksin, bazı önemli kısımları, fiziksel antrenör için gerçekten önemli olan şeyleri.
Bence iletişim becerileri, baş antrenörden bile daha fazla olmalı. Fiziksel antrenör, oyuncularla iyi bir ilişkiye ve oyuncularla iyi bir anlayışa sahip olmalıdır. Programdaki bireysel çalışmalarda küçük değişiklikler yaparak böylece oyuncuların sakatlanma olasılığını önlemek ya da ağrıyı en aza indirmek için günden güne bazı küçük şeyleri değiştirme yeteneğine sahip olmaları gerekir.
Bu benim için gerçekten önemli bir husus. Sanırım son birkaç yıldır fiziksel koçlar ile fizyo arasındaki ilişkinin önemini gerçekten anlamaya başladım.
Bunların gerçekten yakın bir ilişkiye sahip olmaları gerekiyor, bir anlamda ben ve bir fiziksel koç arasındaki ilişkiden çok daha önemli.
Bir programın çalışıp çalışmadığını yargılamak istediğimizde yapacağınız testin önemi hakkında ne düşünüyorsunuz.
Sezon sonunda, ligdeki sakatlık sayılarını belirlemede bu testi kullanırsınız.
Ama bu sadece atletik hazırlık değil, bu hazırlık burada küçük bir hediye. Bu yüzden sezon boyunca erkekleri bazı testler yapmaya zorlamak kolay değil. Çünkü test her zaman biraz çaba gerektirir.
Peki bu süreç nasıl kontrol edilir bu konuda ne düşünüyorsunuz.
Testi nicel bir kontrol olarak yapmanın çok zor olduğunu düşünüyorum. Spor okuduğumdan emin değilim.
Bir oyuncuyken birçok test yaptık. Testleri, sayıları ve rakamları her zaman sevdim.
Ama ne kadar uzun süre koç olursam testteki sayılar ile oyundaki performans arasında ilişkiyi o kadar az anlıyorum.
Yani oyuncular için ekstra bir stres ise ve bağlantıyı gerçekten anlamıyorum, o zaman kişisel olarak bunun benim için gerçekten büyük bir değer olduğunu düşünmüyorum.
Önemli olan şey sakatlık günlerini belirlemek öyleyse, eğer program çalışıyorsa, program iyiyse, o zaman ilk şey şudur:
Bu şekilde ilk bölümde önleyebileceğimiz çok az sayıda yaralanma günü olacak. Ve ardından genel programın bir tür niteliksel anlayışı ortaya çıkacak.
Yorgunluk seviyesinin ne olduğu, oyuncuların nasıl seyahat ettikleri ve günden güne güçlenmekten ziyade kendilerini nasıl hissettikleri belli olacak.
Milli takımda olmadıklarında ve 3-4 ay tatili varken sezon içinde oynayacak olan oyuncular için bu ne kadar önemli, özellikle bunun için onlara tavsiyeniz nedir?
Bu voleybolda gerçekten büyük bir problem. Profesyonel voleybolda, hiç tatili olmayan büyük oyuncuların stresinden hep bahsederiz. Ama diğer taraftan milli takım sezonunu yeni tamamlayan oyuncuların sadece tatilleri var. Sahilde bira içmek için dört ayları var ki bu güzel bir hayat.
Ama iyi bir hazırlık belki de bu zamanda önemli. Onlar çalışmıyor yalnız dinleniyorlar.
Ama sonra biraz çalışmak zorundalar. Avusturya ve Avustralya’da bu konu hakkında gerçekten iyi bir araştırma var.
Sanırım ya da bunu Avustralya’dan öğrendim verilen süreye eşit bir aradan sonra sakatlık riskinin artması, mola verdiğiniz sürenin iki katıdır.
Yani bir hafta boş vaktiniz varsa, antrenmana döndüğünüzde iki hafta boyunca yaralanma riskiniz artar.
Yani dört ay hiç çalışmazsanız, temelde tüm sezon boyunca sakatlık riskiniz olur.
Bu yüzden oyuncuların bira içerken düşünmeleri önemlidir.
Profesyonel voleybola yeni başlayan genç voleybol antrenörlerine tavsiyeleriniz nelerdir?
Tüm koçlara tavsiyem, her zaman neden diye sormak ya da her zaman bunu neden yaptığını sormak ve canını sıkmamak.
Nedenini sorduğun kişi sinirlendiğinde kızacaklar ama anlamalısın.
Bu genellikle cevap vermeniz gereken en önemli sorudur?
Burada yanlış bir şey yaparsan bu konuşmanın ikinci bölümünde söylemek istediğin şey bu. bir sorunun peşindeyken neden yaptığını sorduğunda dünyada hiçbir anlamı yokmuş gibi yaparsın.
Ama böyle olmak zorunda değil, anlayış bu. Eğer biri bana neden sorduğumu sorarsa onlara neden şimdi yaptığımı söyleyebilirim.
O zaman bunun doğru mu yoksa yanlış mı olduğu hakkında bir tartışma yapabiliriz, neden bu şekilde değil de diğer şekilde yapıyorsun?
Ve bana sorarsanız, öncelikle bununla bir sorunum yok çünkü herkese soruyorum.
Ama ikincisi her zaman benim felsefem. Eğer bu soruyu çok iyi cevaplayamıyorsam, muhtemelen bunu yapmak için iyi bir nedenim yok demektir.
Bu yüzden kendi işimi düşünmek zorunda kaldım, bu yüzden benim için bu İşler her iki şekilde de yürüyor.
Bu yüzden kendi işimi bu olmalı, bu yüzden benim için iki şekilde de zorlanmıyorum.
Eğer iyi bir cevabım yoksa meydan okumam gerekir ve o zaman işimde daha iyi olabilirim.
